วันศุกร์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

เน็ตล่ม T-T , Ya ya yah!

วันนี้ตื่นสายจนไม่น่าให้อภัยตัวเอง เพราะเมื่อคืนมัวแต่วุ่นวายกับบล็อก + แอร์นั้นดังสนั่นหวั่นไหวจนไม่สามารถข่มตาหลับอย่างสงบได้

พอตื่นมาก็ต้องมาพบกับความจริงที่ว่า เน็ตล่มค่ะ ล่มอลังการ โทรศัพท์บ้านก็ใช้ไม่ได้ น่าจะเป็นทั้งจังหวัดหรืออาจจะทั้งภาคใต้เลยก็ได้  ให้ตายสิพี่น้อง T-T แม่โทรไปถามเค้าก็ตอบกลับมาว่าน่าจะใช้เวลาซ่อมทั้งวัน อืม ทั้งวันจริงๆ กว่าเน็ตจะกลับมาใช้ได้ก็ปาเข้าไปบ่ายสามโมงครึ่ง

แล้วระหว่างนั้น บุคคลที่หายใจเข้าออกเป็นอินเตอร์เน็ตและขี้เกียจทำการบ้านอย่างข้าพเจ้าจะทำอะไรในวันหยุดเรียนเช่นนี้ล่ะ?

คำตอบก็คือ...ดูรายการ Ya Ya Yah ค่ะ ฮ่าๆๆๆ

สารภาพว่ามีช่วงหนึ่งที่กระหน่ำโหลดมาจนเกือบหมดปี 2004 แน่ะ แต่ก็ดองไว้ไม่ได้ดู พอมีเวลาดูก็ดันไปบ้าสาวๆ เอเคบีซะก่อน เพราะฉะนั้นวันนี้ได้ฤกษ์งามยามดี ดูติดต่อกันรวม 4 ตอนเลยทีเดียว ฮ่าๆๆๆ

ซึ่งเทปที่เราจะกล่าวถึงนี้เป็นเทปของวันที่ 2004-04-11 (กี่ปีแล้ววะเนี่ย) 

แรกเริ่มก็อารัมภบทถึงการเต้นของเหล่าจูเนียร์ทั้งหลายอันเป็นที่มาของเกมส์ในวันนี้คือแบทเทิลแดนซ์นั่นเอง โดยจะแบ่งเป็นฝ่ายคนแก่ (=..=) และผู้เยาว์ ฮ่าๆๆ

โดยฝ่ายคนแก่มีดังนี้ : ชิเงะ คุซาโนะ เคอิจิโร่ มัสสึดะ ยูยะ และโฉะอง 
ส่วนฝั่งผู้เยาว์มีดังนี้   : ยาบุ ฮิคารุ ไทโย เคย์ อีกคนหนึ่งไม่แน่ใจ

โดยเกมส์นั้นจะให้ผู้เล่นมาเต้นตามจังหวะเพลงด้วยท่าที่คิดขึ้นเอง สองหรือสามจังหวะไม่รู้ แล้วผู้เล่นคนต่อไปต้องเต้นตามพร้อมคิดท่าใหม่ของตัวเองให้ได้ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ สลับกันไปทั้งสองฝ่าย ผู้เล่นฝ่ายไหนเต้นผิดก่อนก็เป็นอันแพ้และถูกลงโทษไป โดยผู้เล่นคนแรกก็คือ...ไทโย


แหม มาอย่างเท่ =.,= บุดูลุ้นไปมะ? ฮ่าๆๆ

สำหรับเราไทโยเป็นคนที่ไว้วางใจให้ทำเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยจะได้ กร๊ากกก เช่นพวกเล่นเกมส์อะไรแบบนี้ เป็นคนที่ดูซื่อๆ ฮาๆ น่าแกล้งทั้งที่ตัวโตกว่าใครเพื่อน แต่ถ้าเรื่องมันสมองล่ะก็ เราว่าไทโยไม่แพ้ใครเลยนะ สำหรับเกมส์นี้ไทโยทำเราอึ้งเพราะทำได้ดีมาก สุดยอดอ่ะ!

นอกจากนี้ยังมีการตัดต่อไปยังอีกกิจกรรม คือทดสอบความเป็นลูกผู้ชายอะไรสักอย่าง โดยครั้งนี้จะให้ตีกลอง (น่าจะกลองพื้นเมืองของเค้าล่ะ) ซึ่งครั้งนี้เราก็ได้เห็นช็อตบุฮิคมิเสื่อมคลายอีกแล้ว วะฮะฮ่า 


ตีกลองคู่ค่ะ ฮ่าๆๆ เข้าขากันได้ดีด้วยนะเออ =..= ขอแนะนำสาวกยาบุฮิกกะทุกคนนะคะ ว่าถ้าอยากจะเห็นโมเมนต์คู่นี้เยอะๆ ตั้งแต่วัยเยาว์แล้วล่ะก็ ไปหารายการนี้มาดูซะ แล้วคุณจะค้นพบกับแสงสว่าง (?)

อันนี้ตีกลองรวม เป็นเพลง sekai ni hitotsu dake no hana ของ Smap ค่ะ จบไปด้วยดี ฮ่าๆๆ ทุกคนเก่งมาก

พูดถึงไลฟ์ เราชอบไลฟ์ของวันนี้เหมือนกัน เนื่องจากรายการวันนี้พาเด็กๆ ไปตีกลอง ไลฟ์วันนี้เค้าถึงกับขนกลองไปไว้ที่สตูดิโอให้ยาบุฮิคกะเล่นกันเลยทีเดียว อลังการมาก 

โฮ่ๆ เท่ป่ะล่ะ =.=

อีกสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือ ยาบุฮิกกะโมเมนต์อีกแล้วค่ะท่านผู้ชม! สืบเนื่องมาจากการแข่งแดนซ์แบทเทิลผลปรากฎว่าฝั่งผู้เยาว์แพ้ไปเนื่องจากยาบุเต้นผิด ทำให้เจ้าตัวนั้นเฟลไม่น้อยเลยทีเดียว ฮิคกี้ที่รักซึ่งยืนอยู่ข้างๆ ก็เลย...



ปลอบใจค่ะ กริ๊ดดดดดดดดด น่ารักมากค่ะลูก >_<///

ทางฝ่ายบุที่พอฮิคปลอบเรียบร้อยแล้วก็เลย...


หันไปจับมือกระชับมิตร =/////////////= อ๊าย มิตรภาพอันแน่นแฟ้นค่ะ ฮ่าๆๆๆ

สังเกตมานานแล้วว่านอกจากที่บุจะเป็นคนคอยสอนนู่นนี่ให้ฮิคแล้ว ฮิคก็ยังเป็นฝ่ายประคับประคองยาบุด้วย ส่วนตัวแล้วเราคิดว่ายาบุนั้นค่อนข้างเป็นเด็กที่ซนและเอาแต่ใจเล็กน้อยเนื่องจากเป็นลูกคนสุดท้อง  ส่วนฮิคนั้นก็เป็นลูกคนสุดท้องเหมือนกัน (อ้าว) แต่ว่ายังไงดีล่ะ...เราว่าทางครอบครัวฮิคนั้นค่อนข้างจะเข้มงวดทำให้ฮิคเป็นเด็กที่จริงจังและเข้มแข็งมาก สังเกตเลยว่าเวลาเล่นเกมส์แพ้ฮิคก็โวยวายนั่นแหละตามประสาเด็กแต่ก็จะกลับมายิ้มระรื่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำใจได้อย่างรวดเร็ว ฮ่าๆๆ ขณะที่บุนั้นจะง้องแง้งไปเลย กร๊าก แต่เราว่าบุก็ง้องแง้งไปงั้นแหละที่จริง เพราะถ้าง้องแง้งงอแงเป็นนิสัยจริงๆ ก็คุมฮิคไม่ได้หรอก ฮ่าๆๆๆๆๆ ก็นั่นแหละ ด้วยบุคลิกนิสัยที่แตกต่างกันนี้ทำให้ทั้งคู่ประคับประคองซึ่งกันและกันมาจนครบสิบปีแล้ว ฮิ้ว~~

ปิดท้ายรายการอันสุดแสนจะประทับใจ คือการถ่ายรูปพุริคู่กันระหว่างคุซาโนะกับฮิคารุ...

น่ารักใช่มั้ยล่าา >O<////// รอยยิ้มไอดอลของฮิคารุ ฮ่าๆๆๆๆๆ


วันพฤหัสบดีที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

[AKB48] Nito Moeno ประกาศจบการศึกษาออกจาก AKB48


นิโต้ โมเอโนะ...เป็นอีกคนหนึ่งที่เราคุ้นหน้าคุ้นตาใน AKB ท่ามกลางสมาชิกมากมาย (รวมทั้งแฟมิลี่ก็เกินร้อยไปแล้ว) แต่สารภาพว่าไม่ค่อยได้ให้ความสนใจกับเธอสักเท่าไหร่ เนื่องจากไม่ใช่สเป็ค (?)  แต่ที่คุ้นหน้าคุ้นตาเพราะเธอเป็นคนที่มีใบหน้าที่โดดเด่นพอควร อาจจะไม่เท่าโทโมะจิน มายูยุ แต่ก็เป็นคนที่เห็นแล้วสามารถจำหน้าได้ง่ายๆ สิ่งที่ทำให้เราจำหน้าเธอได้ก็เพราะบทบาทของเธอในละคร Majisuka Gakuen นี่แหละ 

(รูปของคนอื่น ขอบคุณเจ้าของรูปค่ะ)

บทของเธอคือ บันจี้ หนึ่งในสมาชิกทีม ฮอร์โมน จะว่าไป ไอ้ทีมนี้เนี่ย ก็ใช่ว่าจะโดดเด่นอะไรนักหรอกนะ ฝีมือการต่อสู้รึก็เฉยๆ วันๆ ก็กินแต่เนื้อย่างและอัพเดทข่าวสาร แต่ว่า...มันออกกันทุกตอนว่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆ เพราะงี้ก็เลยจำหน้าได้ไง

สำหรับนิโต้นั้นถือว่าได้เข้าเอเคบีมานานพอสมควร เธอผ่านออดิชั่นรุ่นที่ 5 มาตั้งแต่ปี 2007 รวมๆ แล้วก็อยู่เอเคบีมากว่าห้าปีแล้ว ว่ากันด้วยเรื่องบทบาทของเธอ เอาแค่ผลเลือกตั้งก่อนก็แล้วกัน เพราะอย่างอื่นเราไม่ค่อยรู้เท่าไหร่นัก...(โอชิมุโต้โปรดแนะนำ)

1st Senbatsu Election - Not Ranked
2nd Senbatsu Election - #29 (Undergirls)
3rd Senbatsu Election - #31 (Undergirls)
4th Senbatsu Election - #55 (Future Girls)


จะเห็นว่าช่วงแรกๆ อันดับของเธอค่อนข้างโอเคเลยทีเดียว แม้ปีที่ 3 จะร่วงลงมาสองลำดับก็ตาม แต่ก็ถือว่ายังโอเคอยู่นะ แต่พอมาปีที่ผ่านมาอันดับของเธอก็ร่วงลงอย่างน่าใจหาย จาก 31 กระโดดไป 55 เลยทีเดียว

ซึ่งมันก็น่าจะทำให้เธอเริ่มคิดพิจารณาเรื่องสถานะของเธอในวงแล้วล่ะนะ (คิดว่า...)

แต่เหมือนโชคก็หล่นใส่เธออีกครั้งเมื่อนิโต้สามารถชนะ 3rd Janken Taikai (งานเป่ายิงฉุบครั้งที่ 3) โดยเธอได้ลำดับสอง (พ่ายแก่พารูรุไป) นี่เป็นอีกโอกาสที่นิโต้สามารถเรียกคะแนนจากแฟนๆ ได้อีกครั้ง แต่ก็เป็นโชคร้ายของเธออีกเช่นกันที่เธอนั้นพ่ายแก่ 'พารูรุ' ผู้ที่ใครก็ดูออกว่าท่านอากิพีกำลังดันอยู่ เพราะงั้นพอเธอได้ที่หนึ่งโชคก็หล่นเข้าใส่ตู้มใหญ่ ทุกสื่อต่างจับตามองที่เธอ ในแง่ของการเป็นเซนเตอร์เพลงใหม่ และ ตัวเก็งในอนาคต รวมทั้งเป็นเด็กที่อากิพีดัน เพราะงั้นแม้นิโต้จะได้ถึงที่สอง ได้ถ่ายนิตยสารบ่อย ออกรายการบ่อย แต่ก็โดนกระแสพารรูรุกลบหมดอยู่ดี อีกทั้งเวลาไปออกไลฟ์รายการต่างๆ ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าแม้อันดับจะดีแค่ไหนแต่คนที่ตากล้องเลือกจะซูมหน้าก่อนคือเซนเตอร์และสมาชิกลำดับต้นๆ ที่ติดเซ็นบัตสึซิงเกิลนี้

บางทีนี่ก็อาจเป็นอีกเหตุผลหนึ่งสำหรับการตัดสินใจของนิโต้ เธออาจจะคิดว่าแม้อยู่ต่อไปสถานะและตำแหน่งของเธอในวงก็ไม่ได้ดีขึ้นมา สู้ออกไปหาสิ่งใหม่ๆ ทำดีกว่า

อนึ่ง นี่เป็นเพียงแค่การคาดเดาและความเห็นจากแฟนที่ชอบคิดเรื่อยเปื่อยคนหนึ่งเท่านั้น

ยังไงก็ตาม เราขออวยพรให้นิโต้ไปได้ดีกับเส้นทางที่เธอเลือกหลังจากนี้ 

++++
ปีนี้มันดราม่าเยอะตั้งแต่ต้นปีเลยวุ้ย ทั้งมี่จัง ทั้งโทโมะจินที่ประกาศจบการศึกษา หลังจากนี้คงมีอะไรให้ลุ้นกันเยอะอีกแน่ๆ คาดว่าจะต้องมีสมาชิกที่แกรทอีกแน่นอน (แต่ไม่มีเลยก็จะดีมาก) รวมถึงเลือกตั้งปีนี้ มันส์แน่นอน 

Come Back!! & Happy Velentine Day ^w^//

ก่อนอื่น...ต้องขอแนะนำตัวใหม่อีกครั้งเพราะเผลอกดลบเอนทรี่แรกของตัวเองไปแล้ว T-T

เราชื่อ เมย์ นะคะ 
เกิดวันที่ 01/04/19xx (ฮ่าๆๆ)
สิ่งที่สนใจในตอนนี้ : มหาลัย, ญี่ปุ่น
เนื่องจากว่าตัวเรานั้นเป็นคนที่บ้าดาราไอดอลมากพอสมควร จึงจะขอจารนัยดาราไอดอลที่เราปลาบปลื้มเป็นข้อๆ วงๆ และบุคคลดังนี้

1. KAT-TUN

(รูปเก่าไปสินะ OTZ)

วงนี้คือรักแรกเลยทีเดียว สารภาพว่ารู้จักเพราะนิยาย เรื่องมันมีอยู่ว่า มีนักเขียนคนหนึ่งแต่งนิยายแนววัยรุ่นขึ้นมา มันเป็นเช็ตๆ ล่ะนะ เช็ตนี้คือเช็ตยากุซ่า เราเองก็ตามนิยายเซ็ตนี้มาตั้งแต่เล่มแรก ช่วงนั้นเค้ามักจะใช้อิมเมจดารานักร้องญี่ปุ่นเป็นตัวละครทั้งนั้น อาทิเช่น Miyavi, โทชิยะ (Dir en grey), มาโกโตะ เป็นต้น จนกระทั่งนิยายเล่มที่สองของเซ็ตนี้ก็กำเนิดขึ้น เนื่องจากอ่านมาตั้งแต่เซ็ตแรก พอพระรองเล่มนู้นมาเป็นพระเอกของเล่มนี้เราจึงอ่านต่อไป (ฮ่าๆๆ)

และแล้วก็เจอแจ็คพ็อต เมื่ออาเจ๊นักเขียนท่านเลือกบุคคลผู้นี้มาเป็นอิมเมจพระรอง นั่นก็คือ...อคานิชิ จิน! ตอนแรกก็ไม่เอะใจหรอกว่าอินี่มันเป็นใคร แค่รู้สึกว่าหน้าตาหล่อดีเท่านั้น แต่อาเจ๊นักเขียนแกดันอัพรูปพี่ท่านทุกตอนที่มีพี่แกออก (หมายถึงตัวละครที่พี่แกเป็นอิมเมจ) ความหล่อก็เริ่มกัดกิน (?) หัวใจมาเรื่อยๆ...จนกระทั่งวันหนึ่ง ตอนนี้เพลงใหม่ของ KAT-TUN เพิ่งออก ปลายปี คือ White x'mas อาเจ๊นักเขียนก็เอาเพลงนี้มาแปะเป็นส่วนหนึ่งของนิยายพร้อมกับบอกว่าให้ดู และบอกว่าคุณจินในพีวีนี้ให้ฟีลพระรองนิยายเจ๊แกมาก...

เอาแล้วไงล่ะ = =;; ในเมื่อนักเขียนที่เราชื่นชมจัดมา เราก็จัดไป จิ้มดูอย่างว่อง ติดใจตั้งแต่เสียงเปียโนขึ้นท่อนแรก ฟังและดูไปเรื่อยๆ รู้สึกชอบในตัวเพลงมาก มันซึ้งกินใจดี ซึ่งเราก็ชอบเพลงแนวนี้ (หารู้ไม่ว่ากำลังถูกหลอก ฮ่าๆๆ) ตอนนี้ติดใจเสียงทัตจังมาก (อุเอะดะ ทัตสึยะ) ฟังแล้วรู้สึกมันมันนุ่ม ละมุนและรื่นหู แต่ตอนนั้นไม่ได้โฟกัสอะไรมาก เพราะอยู่ในอาการหา 'คุณพระรอง' ในพีวีไม่เจอ (คือจินมันสวมฮู้ด ไอ้เราก็เห็นแค่รูปไม่กี่รูปเลยจำไม่ได้)

หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไป เราก็ฟังเพลง white x'mas เรื่อยๆ จนกระทั่งนิยายจบ แต่เซ็ตนี้มันไม่หมดเพียงเท่านี้ค่ะ มันมีเล่มสามต่อค่ะพี่น้อง ซึ่งแน่นอน! พระรองจากเรื่องที่แล้วต้องมาเป็นพระเอกเรื่องนี้ และแล้วคุณอคานิชิ จิน ก็ได้รับบทพระเอกเต็มตัว ฮ่าๆๆๆ แต่!!...มันไม่ได้มีแค่นั้นค่ะ คือนอกจากจะมีพี่จินรับบทเป็นพระเอกแล้ว อาเจ๊นักเขียนก็เล่นขน KAT-TUN มารับบทตัวละครต่างๆ อย่างเมามันส์เลยค่ะพี่น้อง เรียกได้ว่าขนกันมายกวงยกเว้นทัตจังเพราะไม่มีบทเหลือให้แล้ว (โถป้า TwT) 

ทีนี้แหละเรื่องราวสนุกๆ ก็เกิดขึ้น โดยที่เรากับเพื่อนสนิทตอนนี้มานั่งแยกกันว่าไอ้ตัวละครคนนี้มันตรงกับคนๆ ไหนในพีวี white x'mas แยกอยู่นาน ตอนแรกเราสับสนจินกับทัตจัง (ทำไปได้ OTL) สุดท้ายก็แยกออกและได้ข้อสรุปกลับมาว่า เราตกหลุมรัก (?) อคานิชิ จิน ส่วนเพื่อนเรา ปลื้มจุนโนะเป็นที่เรียบร้อย...

ทว่า เรื่องมันหาได้จบเพียงเท่านี้ คือไรเตอร์ท่านอัพเรื่องนี้ช่วงๆ เราปิดเทอม แล้วตอนนั้นเองที่ KAT-TUN ออกซิงเกิลใหม่ 'Rescue' ซึ่งไรเตอร์ก็เอาพีวีเพลงนั้นมาอัพอีกเช่นเคย เพลงนี้เป็นอีกเพลงหนึ่งที่เราชอบมาก มันทั้งติดหูและมีสไตล์ดี แต่เกือบจำหน้าคุณพระเอก (เรื่องใหม่) ไม่ได้ คือ...นั่นมันเสก โลโซเวอร์ชั่นยุ่นเหรอคะ? ผมเผ้ายุ่งเหยิง แว่นดำอีก โอย แต่โอเคค่ะ หล่ออยู่ดี  ฮ่าๆๆ และนอกจากไรเตอร์จะเอาพีวีมาอัพให้ดูแล้วเจ๊แกยังบอกให้ไปหาเมกกิ้งมาดูด้วยพร้อมเตือนว่าระวังฝันสลาย (ห๊ะ?) ไอ้เราก็ทำตามค่ะ แต่ไปจิ้มผิด กดเอาเมกกิ้งของ white x'mas แทน ตอนดูนี่หน้าเหวอมากคือเบื้องหลังต่างจากในพีวีราวฟ้าเหว โดยเฉพาะพี่คิ ประทับใจพี่แกมาก คือพี่แกอิมเมจโหด ไม่คิดว่าเบื้องหลังจะติ๊งต๊องฮาๆ ถึงขนาดนี้ ฮ่าๆๆ

หลังจากนั้นเราก็ตามดูพีวีของ KAT-TUN ในยูทูป และก็ได้ค้นพบว่าแนวเพลงมันแนวป๊อปร็อคนี่หว่า ฮ่าๆๆๆ แต่เราก็ชอบแนวนั้นเหมือนกัน มันส์ดี พร้อมทั้งหาประวัติวงไปด้วย อีกสิ่งที่ทำให้เราสนใจวงนี้มากขึ้นก็เพราะชื่อวงนั่นล่ะ...KAT-TUN เกิดจากการเอาอักษรตัวแรกของนามสกุลแต่ละคนมาเรียงกัน โห คิดได้ไง =O=
K (A)-Kamenashi Kazuya
(A)-Akanishi Jin
T-Taguchi Junnosuke
T-Tanaka Koki
U-Ueda Tatsuya
N-Nakamaru Yuichi

นั่นแหละหลังจากนั้นก็ตามมาเรื่อยๆ จนเป็นบ่อเกิดให้ข้าพเจ้าติดไอดอลมาจนถึงทุกวันนี้ (พรมลิขิตสินะ =w=)
อนึ่ง...แม้อคานิชิ จิน บุคคลที่เราชื่นชอบที่สุดจะแยกตัวออกไปมีหนทางเป็นของตัวเองแล้ว ข้าพเจ้าจะสนับสนุน KAT-TUN ต่อไป


2.Hey!Say!JUMP

(ชอบรูปนี้เป็นพิเศษ)

วงนี้ออกแนวไม่รู้เหมือนกันว่าจุดเริ่มต้นมันคืออะไร ฮ่าๆๆๆ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนม.2 เราก็ได้รู้จักเพื่อนข้างๆ ห้อง นามแฝง Bซัง ว่าเพื่อนคนนี้ชอบ KAT-TUN เหมือนกันนะ รู้สึกจะชอบคาเมะ เราเลยไปชวนคุย อันที่จริงเพื่อนคนนี้ก็ไม่เชิงว่าจะชอบแบบตามอย่างจริงจังหรอกนะ เค้าไปแนวสาย J-ROCK มากกว่า คุยไปคุยมา Bซัง ก็เอานิตยสาร J-SPY มาให้เราดู แล้วแนะนำวง HSJ ให้ ตอนนั้นสะดุดตาชี่มาก (จิเน็น ยูริ) คือหน้าตาเด่นเตะตา ตอนนั้นคิดว่าชี่หล่อเวอร์ (ปัจจุบัน : มันสวยกว่าตรู TwT) พอเราชี้รูปชี่แล้วบอกว่าคนนี้หล่อดี B ซังก็เลยใส่เลยค่ะ บอกว่าให้ไปหาพีวี Ultra Music Power มาดู เสียงชี่เด่นมาก ร้องคอรัสให้ยาบุ (งงครับท่าน ตอนนั้นยาบุเป็นใครยังไม่รู้เล้ย) แต่ก็กลับบ้านมาหาดู แล้วก็เจอ Mayonaka no shadow boy ซะก่อน เห็นวิวมันเยอะดีเลยจิ้ม พอทำนองขึ้นปุ๊บติดหูปั๊บเลยค่ะ แอบรู้สึกว่ามันให้ฟีลแบบอาหรับๆ กร๊ากกก ตอนนั้นจำได้แต่หน้าชี่เลยไม่ค่อยดูใครเท่าไหร่ กดฟังเพลงอย่างเดียว จำได้ว่าฟังไปหลายรอบอยู่

พอทีนี้อยู่ B ซังก็มาบอกว่า อยากรู้ว่าเจ้าพวกนี้มันเรียนอยู่ที่ไหนกันบ้าง ให้ข้าพเจ้าไปหามาให้หน่อย เราเลยต้องไปหาประวัติดู (มันหลอกตูให้ไปศึกษาค้นคว้าป่ะวะ?) พอหาประวัติเท่านั้นแหละ ปวดหัวมาก สิบคน!? เยอะไปมั้ยพี่ จำชื่อกันไม่หวาดไม่ไหวค่ะ ฮ่าๆๆๆ แต่สักพักก็จำได้เอง ตอนนั้นก็กวาดดูรูปในกูเกิ้ลผ่านๆ ตาบ้าง 

และแล้ววันหนึ่งเราก็เปิดช่องหนังของ True ดู เค้ากำลังนักสืบคิวพอดี แล้วเราก็สะดุดตายามะจัง แบบว่าทำไมเด็กนี่หน้าคุ้นๆ? เคยเห็นที่ไหนวะ พยายามไล่เรียงความคิดในสมองแล้วจู่ๆ วง HSJ ก็ผุดขึ้นมาในหัว สองเท้ารีบวิ่งไปเปิดคอมเสิร์ชรูปอย่างว่อง และแล้วก็ชัดเลยค่ะ ! เด็กคนนั้นเป็นหนึ่งในสมาชิกของวง Hey!Say!JUMP OwO โอ้ว แม่นจริงตู 

ทีนี้ก็ได้ตาม HSJ มากขึ้น ตอนนี้เราเล่นแต่เว็บ dek-d ช่วงนั้นเค้าอัพกระทู้เกี่ยวกับ HSJ เยอะ เลยค่อยๆ รู้จักไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้ว ฮา

อนึ่งสมาชิกที่ข้าพเจ้าชื่นชอบที่สุดนั่นก็คือ ยาโอโตเมะ ฮิคารุ นั่นเอง!

จบคำแถลงการณ์ (?)


3. AKB48


รู้จักวงนี้มาตั้งแต่ม.ต้น แต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก รู้แค่ว่า คนเยอะ ฮ่าๆๆๆๆ แค่นี้จริงๆ OTZ

แต่มีช่วงหนึ่งที่ได้ดูพีวีของสาวๆ ใน pingbook  น่าจะตอนที่เพิ่งขึ้นม.3 นั่นแหละ รู้สึกติดใจเพลงของสาวๆ ไม่น้อย จำได้ว่าตอนนั้นโหลดมาสามเพลงคือ Yuuhi wo Mite Iruka, 10 nen sakura ส่วนอีกเพลงนี่ไม่แน่ใจ รู้สึกว่าเพลงมันฟังง่ายและทำให้รู้สึกดีเวลาได้ฟัง แต่ก็ไม่ได้ตามอะไรอีก

จนกระทั่งวันหนึ่ง ตอนนั้นดู music station สาวๆ มาออกด้วย ขนมาแทบทั้งวง ไอ้เราก็ดูโดยที่ไม่รู้จักใคร รู้แค่ คนเยอะมาก เยอะเวอร์ สิ่งที่ทำให้เราประทับใจคือโชว์ของสาวๆ ในวันนั้น คือเพลง Sakura no shiori เพราะมาก~~ กลายเป็นหนึ่งในเพลงโปรดไปเลย ตอนนั้นงงมากว่าวงเกิร์ลกรุ๊ปเค้าทำเพลงแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย นึกว่าร้องๆ เต้นๆ กันอย่างเดียว หลังจากนั้นเราก็จดชื่อเพลงไว้แล้วไปหาพีวีในยูทูปดู

พีวีสวยมาก ทำออกมาได้ยอดเยี่ยมสุดๆ เลย สาวๆ สวยทุกคน เป็นธรรมชาติมากด้วย แต่ตอนดูครั้งแรกก็มึนกับจำนวนคนที่เยอะเวอร์เหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ และก็จบแค่นั้น (again)

จนกระทั่งปลายปีที่เพลง Beginner ออก  Bซังก็เข้ามาบอกว่าไปหาโหลดเพลงนี้มาให้หน่อย ชีหาโหลดไม่ได้ เริ่มแล้วอีกแล้วค่ะ วังวนไอดอล ฮ่าๆๆๆ พอเราได้ลองฟังเพลงนี้ดูก็รู้สึกชอบมาก โคตรแนวอ่ะ เพลงอย่างเท่ และติดหูมาก (อีกแล้ว) มองวงนี้เปลี่ยนไปเลย ช่วงนั้นตามบอร์ด siamzone ด้วย พอดีมีคนเอา live เพลงนี้มาลง ยิ่งดูก็ยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ หาดูไลฟ์เพลงนี้เรื่อยๆ เลย ฮ่าๆๆ และที่ประทับใจคือ เราสังเกตได้ว่าชุดของแต่ละคนนั้นไม่ซ้ำกันเลย คือคอนเซ็ปเดียวกันแต่รายละเอียดย่อยจะต่างกันอยู่ เลยรู้สึกว่าสตาฟวงนี้โคตรเทพ ฮ่าๆๆ พอได้ดูพีวีเพลงนี้ (แดนซ์เวอร์ชั่น) ก็แอบรู้สึกนะว่ามันโป๊นิดๆ =.= แต่พอเจอซิงหน้าร้อนอย่างโพนี่เทล หรือคาชูฉะเข้าไป เพลงนี้เบาะๆ ไปเลย กร๊ากกก รู้สึกว่าตอนนั้นเราจะสับสนหน้าตาของอัตจังกับยูโกะด้วย นึกว่าเป็นพี่น้องกันด้วยซ้ำแน่ะ

ทีนี้ดูคลิปไปเรื่อยๆ ก็ไปเจอพีวีเฮฟวี่โรเทชั่น เห็นวิวเยอะดีเลยลองกดเข้าไปดู ถึงกับ 'เงิบ' ฮ่าๆๆๆ คือตอนนั้นรับไม่ได้โคตรๆ ขอสารภาพ รู้สึกว่ามันโป๊ไปอ่ะ ทำให้ความรู้สึกต่อภาพลักษณ์วงนี้ติดลบไปหน่อยนึง แต่ยอมรับว่าตัวเพลงนั้นติดหูมากถึงมากที่สุด ฟังแล้วอยากฟังอีก ตอนนั้นเลยเปิดแต่เพลง ไม่ดูพีวี ฮ่าๆๆๆ แต่ตอนนี้เหรอ =..=....ดูมันได้รู้วัน จากมองว่าน่าเกลียดกลายเป็นน่ารักเฉยเลย กร๊ากกก

หลังจากนั้นก็มีเรื่องราวของเอเคบีแว่วเข้ามาในหูไม่ได้ขาด (ยังคงไม่ได้ตามจริงจัง) เพิ่งมาตามจริงจังเอาช่วงตอนเข้าม.4 เทอม 2 แล้วมั้ง และก็ศึกษาเรื่องราวของวง ทำความเข้าใจระบบของวงได้อย่างรวดเร็ว (เมพไป -*-) ตามดูพีวีจนหมดยูทูป ดูสารคดี แฝงตัวในบอร์ด (กร๊าก) ยิ่งทำให้ได้รู้ประวัติหลายอย่างของเอเคบี ที่จริงคงไม่สนใจขนาดนี้หรอกถ้าไม่บังเอิญไปเจอข้อความในเน็ตว่า 'พวกเธอลำบากกันมามาก ถึงขั้นแจกใบปลิวเองก็มี' นี่แหละที่ทำให้เราสนใจวงนี้อย่างจริงจัง ตอนนี้ตามเหนียวแน่นจนลามไปวงน้องสาวแล้ว ฮ่าๆ

อนึ่ง กว่าข้าพเจ้าจะหาโอชิให้ตัวเองได้ก็ใช้เวลานานอยู่ จนในที่สุด เธอผู้นี้ก็มานั่งอยู่ในใจ...


โอชิม่า ยูโกะ!

ยูโกะสำหรับเรานั้น ไม่ใช่คนสวยอะไรเลย หน้าตาก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรด้วย หากเทียบจริงๆ แล้ว เราว่า มายูยุ ยูกิรินหรือโทโมะจินยังมีใบหน้าที่โดดเด่นกว่าเยอะ แต่สิ่งที่ทำให้เราต้องมาลงหลักปักฐานอยู่กับเธอผู้นี้ก็เพราะ...

เสน่ห์และรอยยิ้ม

ด้วยความบังเอิญที่เราได้มาเจอคลิปนี้

ยูโกะ >>จิ้มซะ!

เป็นคลิปไลฟ์เพลงเฮฟวี่ที่โฟกัสแค่ยูโกะคนเดียว ทำให้เราได้เห็นว่าการแสดงของผู้หญิงคนนี้ช่างมีเสน่ห์จริงๆ เหมือนเธออินกับเพลงและสนุกกับมันจากข้างใน เธอยิ้มเพราะเธอสนุกและมีความสุขจริงๆ และนั่นแหละที่ทำให้รอยยิ้มของผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์มากที่สุด แถมยูโกะยังเต็มที่กับการแสดงมาก ดูแล้วรู้สึกไปแล้ว ขณะที่บางคนที่เราดูแล้วแบบ อือ เค้ายิ้ม แต่ก็แค่ยิ้มเฉยๆ อ่ะ

ยูโกะเป็นคนที่มีเสน่ห์มาก ยิ่งได้มารู้จักตัวตนว่าเป็นคนหื่นๆ เกรียนๆ ฮาๆ แล้วยิ่งชอบ ไปดูคลิปบ้าๆ ของยูโกะแล้วก็ยิ่งรัก เราชอบคนที่มีสไตล์เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองอ่ะนะ กร๊ากก

ไว้วันหลังจะมาสาธยายถึงสาวๆ อีกที 

คาดว่าคงจะตามวงนี้ไปอีกนาน ฮ่าๆๆๆ (อย่างน้อยก็จนกว่ายูโกะจะแกรทล่ะนะ)



4. EXO


เป็นวงเกาหลีวงแรกและวงเดียวที่เราชอบ ฮ่าๆๆๆ ปกติเราไม่ค่อยจะถูกจริตกับสายเกาหลีเท่าไหร่ (ก็อยู่สายเจมาตลอดนี่หว่า) คือไม่ได้แอนตี้อะไรหรอกนะ แต่แค่มันรู้สึกว่าไม่ค่อยโดนเท่านั้นเอง อีกอย่างภาษาเกาหลีกับเราเป็นอะไรที่เข้ากันไม่ได้ ฮ่าๆๆ ไม่ว่ายังไงก็ฟังไม่เคยรู้เรื่องจริงๆ กับภาษานี้ OTZ 

แต่แล้ววันหนึ่งไอ้คุณเพื่อนสนิทที่รักนามแฝง T ก็ดันไปบ้าวงนี้ขึ้นมา แล้วก็เกิดอาการถ้ากูบ้าเพื่อนกูต้องบ้าด้วย จากนั้นช่วงปิดเทอมม.4 ใกล้เปิดเทอมม.5 ไอ้คุณเพื่อนมันก็แปะคลิปเอ็มวีเพลง Mama ให้ดู เนื่องจากว่ามันรู้ดีว่าเราไม่ถูกกับภาษาเกาหลีเลยเนียนส่งเวอร์ชั่นจีนของ EXO-M มาให้ก่อน 

วินาทีแรกทีเพลงนี้ขึ้น ความรู้สึกแรกเลยคือ สะดุ้ง! ฮ่าๆๆๆ คือเริ่มมาอย่างหลอน ยังกับบทสวดไรสักอย่าง แต่รู้สึกว่ามันแนวดี เพลงก็ติดหูด้วย อลังการเวอร์ มีพลังมาก บวกกับการที่มีการเล่าเรื่องก่อนขึ้นเอ็มวีทำให้ยิ่งดูน่าสนใจมากขึ้นไปอีก และด้วยความที่เราเป็นคนชอบอะไรแปลกใหม่จึงทำให้เราประทับใจวงนี้ได้ไม่ยาก ฮ่าๆๆ แต่ก็มีปัญหาเหมือนกัน คือ คนเยอะ -*- ทำเอามึน งง และสับสนมาก คือสมาชิกหกคนมันก็ไม่เยอะหรอก แต่พอเอาทั้ง K และ M มารวมกันแล้วมันเยอะมาก ในเอ็มวีก็ดันมีฉากที่โผล่ครบทุกคนอีก มึนมากค่ะ

จากนั้นมันก็ส่งเวอร์ชั่นเคมาให้ ตอนนั้นก็งงว่ามันจะทำมาทำไมตั้งสองเวอร์ชั่น แต่ตอนนี้เข้าใจแล้วล่ะ ฮ่าๆๆ

นั่นเป็นจุดเริ่มต้น หลังจากนั้นก็พยายามจดจำชื่อและแยกหน้าทุกคน ไอ้คุณเพื่อนมันก็เนียนส่งฟิคมาให้อ่าน แล้วก็ติดมาจนถึงทุกวันนี้ The End

อนึ่ง : สมาชิกที่ข้าพเจ้าปลาบปลื้มมากที่สุดคือ ปาร์คชานยอล (EXO-K)  คริส (EXO-M)

อนึ่ง2 ไอ้คุณเพื่อนสนิทที่ลากข้าพเจ้ามาวังวนเด็กดาวนั้น ณ ปัจจุบัน มันกำลังขังตัวเองอยู่ในคุกที่มีชื่อว่า 48 prison ทิ้งให้ข้าโดดเดี่ยวเดียวดายต้องนั่งยานไปกลับระหว่างโลกกับดาว EXO อยู่เพียงผู้เดียว =______=



+จบแค่นี้สำหรับประเด็นไอดอล ที่จริงยังมีอีกหลายวง แต่บรรยายหมดไม่ไหว ไอ้เราก็เป็นพวกชอบพร่ำเพ้อไปเรื่อยอยู่ด้วยสิ +



วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์...
ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอกนะ สำหรับคนไม่มีคู่เช่นเรา แหม ก็เพิ่ง 16 เองนี่นา จะรีบมีไปไหนกัน ฮ่าๆๆ (ปลอบใจตัวเองเฉยๆ U_U)
มีพิเศษอยู่อย่างหนึ่งก็คือ...น้องชายมาบอกรัก...=_=;; ขอบคุณมากค่ะไอ้น้องรัก

วันนี้ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ ตื่นสายมาก เกือบสิบโมงแน่ะ เนื่องจากโรงเรียนหยุดเพราะครูไปดูงานที่เมืองทอง หยุดมาตั้งแต่วันอังคารแล้วแน่ะ หยุดยาวมากจริงๆ ฮ่าๆๆๆ

สิ่งที่ทำในวันนี้ก็คือ ดูละครโปรโมทซิงเกิล so long ของทีมเอและทีมเค (ไว้ว่างๆ จะมานั่งวิจารณ์ ฮ่าๆ)  ส่วนทีมบีทางเว็บประจำของเรายังไม่มีคนเอามาลง น่าจะได้ดูพรุ่งนี้แหละมั้ง นอกนั้นก็ฟังเพลง ดูคลิป ร้องเพลงโคฟเวอร์เรื่องเปื่อย นั่งอ่านดราม่าสาวๆ (ฮ่าๆ) อ่านฟิคและนิยาย ไปดูบ้านใหม่ที่กำลังก่อสร้าง (เมื่อไหร่จะเสร็จฟะ!?) ห้องเรายังดูจืดๆ อยู่ คงต้องรอให้ช่างเค้าทาสีเสร็จล่ะนะ ตอนนี้เริ่มติดเหล็กดัดแล้ว สวยดี แม่ดูเหมือนจะเครียดไม่น้อยเพราะต้องตามคุมงานเนื่องจากช่างทำงานไม่ละเอียด (น่าด่านักแล)

วันนี้พ่อไม่มาล่ะ เห็นบอกว่าจะไปเฝ้าปู่กับย่า

วันนี้พล่ามนานมาก เพราะงั้น Oyasuminasai ^_^

วันอาทิตย์ที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2555

[Trans] Liar-ONE OK ROCK


What do you want from me?Just let me breathe a little
What do you want to see? 目に見えるモノ?
What do you want to believe? Still nothing can be settled
Hold on to your words you say It’s no good

เธอต้องการอะไรจากฉันงั้นเหรอ? ให้ฉันได้หายใจบ้างเถอะนะ
ต้องการจะเห็นอะไรงั้นเหรอ? สิ่งที่สายตานั้นมองเห็น?
เธอต้องการจะเชื่อในสิ่งใด? ยังคงไม่มีอะไรสามารถยุติลงได้
เก็บคำพูดของเธอไว้ซะเถอะ มันไม่มีอะไรดีหรอก


何を求め そして何を受け入れる?
2 つに1つ!! 僕にはまだそれが I don’t know
となりで笑う君は

เรากำลังหาอะไรบางอย่าง? แล้วอะไรคือสิ่งที่เราควรรับมันเอาไว้?
หนึ่งสิ่งในสองสิ่ง ฉันนั้นยังไม่รู้เลยว่าสิ่งนั้นคืออะไร
เธอที่หัวเราะอยู่เคียงข้าง


Hey Liar, Hey Liar
What do you think of living without me?
Hey Liar, Hey Liar
何がウソでどれが真実?

นี่ คนจอมหลอกลวง นี่ คนจอมหลอกลวง
เธอคิดยังไงกับการที่อยู่ไปโดยที่ไม่มีฉันงั้นเหรอ?
นี่ คนหลอกลวง นี่ คนจอมหลอกลวง
เรื่องไหนเป็นเรื่องโหกและอย่างไหนคือความจริง?


Must be a dream I see まるでデジャヴのよう
Trying so hard to know inside of you
Staring your eyes to feel この思いが届くようにと
願うけど理想とはウラハラ So cold
となりで微笑む君…

คงเป็นความฝันที่ฉันเห็น เปรียบได้ดั่งเดจาวู
พยายามอย่างยิ่งที่จะรู้จักตัวตนภายในตัวเธอ
จ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นเพื่อจะเกิดความรู้สึก แล้วความรู้สึกนั้นก็จะส่งไปถึงเธอได้
ฉันหวังไว้อย่างนั้นแต่ทว่ามันกลับตรงข้ามกับความฝันของฉันอย่างสิ้นเชิง มันช่างหนาวเหน็บเหลือเกิน
เธอที่กำลังยกยิ้มอยู่เคียงข้าง...


Hey Liar, Hey Liar
あれもこれもウソじゃもう
I’m tired, so tired
What do you think of living without me?

นี่คนหลอกลวง นี่คนหลอกหลวง
ทั้งสิ่งนี้และสิ่งนั้นก็ล้วนแต่หลอกลวงทั้งนั้น
ฉันเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน
เธอคิดยังไงกับการอยู่โดยที่ไม่มีฉันงั้นเหรอ?


There is nothing left to bleed
My heart can’t take this any more

ไม่มีอะไรเสียไปกับการเศร้าโศกหรอกนะ
หัวใจของฉันรับเรื่องนี้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว


Hey Liar, Hey Liar
What do you think of living without me?
ねぇ Liar, Oh yeah Liar
とどまる事は無意味??

นี่คนหลอกลวง นี่คนหลอกลวง
เธอคิดยังไงกับการอยู่โดยไม่มีฉันงั้นเหรอ?
นี่คนหลอกลวง Oh year คนหลอกหลวง
สิ่งนี้ที่พวกเรากำลังหยุดมันเอาไว้ มันเป็นสิ่งไร้ค่าหรือเปล่า??

[Trans] Lyric : Hey!Say!JUMP - Hurry up!



Me to me ga attara mou
Kimi wa koi ni ochiteru
Boku no koe wa jumon sa
Houka wa mienaku naru
หากเราสองคนได้สบตาซึ่งกันและกัน
เธอจะต้องตกหลุมรักฉันอย่างแน่นอน
เสียงของผมจะสะกดตัวเธอไว้
แล้วเธอจะไม่มีโอกาสได้หันไปมองใครอีกเลย


Maru de supaidaa mitai
Machi de fuse suru yo
Kimi ga kono mune ni
Tobikonde kuru no wo
หมุนวนรอบราวกับแมงมุม
เฝ้ารอคอยและเอนตัวลง
หัวใจของเธอ
จะสั่นไหวเต้นรัว


Don't love me !Run! Run away
Nigedasu nara ima
Furikaerazu sa
Hurry Up
ห้ามรักผมนะ! หนี!รีบหนีไปซะ
หากตอนนี้เธอได้วิ่งหนีไปแล้ว
อย่าได้หันหลังกลับมาอีก
เร็วเข้า


Run! Run away
Koi ga kowai nara
Run away Dont look back
Saa dou suru?
หนี!รีบหนีไปซะ
หากรักครั้งนี้มันน่ากลัวนัก
ก็จงหนีไป อย่าได้หันกลับมาอีก
เช่นนั้น เธอจะทำยังไงล่ะ?


Asa mo hiru mo yoru de mo
Kimi wo hitori ni shinai
Kiken na sain (in you dream)
Boku ga arawaretara (toriko ni naru)
ทั้งยามเช้า ยามเที่ยงหรือกระทั่งยามราตรี
เธอจะไม่มีวันอยู่ตัวคนเดียวแน่นอน
สัญญาณแห่งความเสี่ยง (ในความฝันของเธอ)
ถ้าหากผมปรากฏตัวขึ้นมา (เธอจะหลงเสน่ห์ผมแน่นอน)


Modorenai yo
You are mujaki de risuki
Fukami ni hamareba
Nidoto nukedasenai
เธอหันหลังกลับไปไม่ได้แล้วนะ
เธอคือความเสี่ยงที่แสนใส่ซื่อบริสุทธิ์
ถ้าหากเธอได้ก้าวลึกลงไปแล้ว
เธอจะไม่สามารถออกมาได้อีกเลย
 

Dont love me run! Run away!
Nigeru ka nokoru ka
Kotae kimi shidai
Hurry Up
ห้ามรักผมนะ! หนี!รีบหนีไปซะ
จะหนีไปหรือจะอยู่
รีบบอกคำตอบของเธอมาเถอะ
เร็วเข้า


Run! Run away
Boku wa mayowanai
Run away Dont look back
saa dousuru?
หนี!รีบหนีไปซะ
ผมไม่สนหรอกนะ
หนีไปเถอะ อย่าได้หันหลังกลับมาอีก
เช่นนั้น เธอจะทำยังไงล่ะ?

วันศุกร์ที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2555

PV & Making PV BIRTH

วันนี้วันศุกร์และเป็นวันหยุด...

แน่นอนว่าไอ้เมย์คนนี้ไม่มีทางทำอะไรที่มีสาระในวันหยุดเช่นนี้เหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าแน่นอน (`・ω´)
ตื่นมาโคตรสายแล้วเปิดคอมอ่านนิยายวายที่อ่านค้างไว้ตั้งแต่เมื่อคืน โหย! เรื่องนี้หนุกเว่อร์ๆ มันส์ นายเอกชื่อจำง่ายมาก ย้ง!? โอ๊ยย อยากอ่านต่อ
แต่แล้วก็ต้องพบกับเรื่องสะเทือนจิตเข้าในวันนี้เมื่อได้รับรู้ความจริงที่ว่าตก...เคมี (T_T)
ที่จริงก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าตกแน่ๆ ชัวร์ป้าบ แหงเซะ ถ้าผ่านต้องได้ 80% ขึ้นไป OMH! สมองดิ่งลงแก่นโลกอย่างข้าพเจ้าสอบผ่านก็โคตรเมพแล้วฮะ!

เอาล่ะ...ตัดเรื่องสอบทิ้งไปซะ :*:( ̄∀ ̄):*:
เข้าเรื่องของเรา (?) ต่อเลยดีกว่า วะฮะฮ่าาาา

วันนี้ข้าน้อยได้ฤกษ์งามยามดี แกะเอาซิงเกิล [BIRTH] ของ KAT-TUN ที่เพิ่งได้มาอยู่ในอ้อมแขนของข้าพเจ้าตั้งแต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่ไม่มีเวลามาดูจริงๆ จังๆ สักทีเลยปล่อยตั้งไว้เช่นนั้น (-.-;) แต่จะว่าไปแล้วนี่เป็นครั้งแรกของเราเลยนะเนี่ยที่สั่งซื้อซิงเกิลอิมพอร์ตตรงจากญี่ปุ่นน่ะ ก็นะ...อยากจะบอกว่า อะโห๊ยยยยยยยยย แพงมากกกกกกก นี่ขนาดสั่งซื้อกับที่ที่เค้าเก็บถูกสุดแล้วนะ กระเป๋าตังค์แฟบอ่ะพี่น้องงง
ไหนๆ ก็ไหนๆ ขึ้นชื่อว่าซื้อครั้งแรกแล้วเราก็ต้องเอามาลงบล็อคเอาไว้เป็นการอวด (ความบ้า) สักหน่อยสินะ (´▽`)




อะแฮ่ม! ได้โปรดอย่าเข้าใจผิดว่าไอ้เมย์มันบ้าหรือมีตังค์มากถึงขึ้นซื้อได้ถึงสองแบบ ไม่มีท๊างงงงง ของข้าพเจ้าคืออันที่อยู่ทางซ้าย ส่วนแผ่นด้านขวาเป็นของคุณเพื่อนแจมเจ้าเก่าที่จะซื้ออะไรเกี่ยวกับค่ายจอห์นนี่ที่ไรเป็นต้องเอาแบบแพ็คคู่กับมันทุกที 
ของข้าพเจ้าเป็นแบบ Limited Edition 1 มีซีดีบรรจุเพลง BIRTH 1 เพลง (ไมน้อยจังฟร้า TOT) กับดีวีดีที่แถมพีวีและเมกกิ้งพีวี BIRTH ให้ ส่วนของแจมนั้นมีทั้งซีดีและดีวีดีเหมือนกัน (ยังไม่แกะนะ ดูปกเอา =.=) ซีดีมีเพลง BIRTH และ STAR RIDER อยู่ส่วนดีวีดีนั้นจะบรรจุพีวี STAR RIDER ไว้


สารภาพว่าตั้งแต่ซิงเกิลออกมาเพิ่งได้ดูพีวี BIRTH อย่างจริงๆ จังๆ เป็นครั้งแรก ไอ้ที่ว่าจริงๆ จังๆ นี้ก็คือดูทุกจุดทุกรายละเอียด เสพให้เต็มที่ คือก่อนหน้านี้เปิดพีวีดูก็เปิดหน้านั้นทิ้งไว้แล้วไปดูอย่างอื่น อ่านนิยายบ้าง ฟิคบ้าง เล่นเฟสบ้าง ฟังแต่เพลงน่ะแหละ พีวีก็ดูบ้างไม่ดูบ้างตามประสา (เหตุผลจริงๆ คือตอนนั้นยังรับกับทรงผมป้าเอ้ไม่ได้ กร๊ากกกก) 


อย่างที่ว่าไปข้างต้น เมื่อได้ดูพีวีนี้อย่างจริงๆ จังๆ แล้ว....เฮ้ย!!! อลังการไม่เบาอ่ะ!!! ชอบฉากมาก โดยเฉพาะตอนที่เห็นหน้าเจ้าห้าคนนี้โผล่บนตึกใหญ่โตอลังการนั่น อะโหยยยย เท่มากกกกกกก เท่ทุกคนเลย ดูดีๆ แล้วป้าเอ้หัวเกรียนก็ดูดีไปอีกแบบ (มั้งนะ) แต่ไงๆ ก็ชอบป้าไว้ผมยาวอ่ะ ตอนนี้ผมป้าก็ยาวขึ้นมามากละ เร็วดีนะเนี่ย รึป้าเอ้จะใช้น้ำยาปลูกผมที่พี่คิให้ไปจริงๆ? ก๊ากกกกกกก เอาล่ะ วกเข้าเรื่องพีวีต่อ ชอบทุกคนในพีวีนี้นะ คือดูดี หล่อ เท่ทุกคนอ่ะ แต่ว่า ส่วนตัวในครั้งนี้คนที่เราติดใจจริงๆ เลยก็คือ "จุนโนะ"

ทางุจิ จุนโนะสุเกะ...ตั้งแต่ชอบคัตตุนมา ชั้นไม่เคยเห็นแกหล่อมากมายปานนี้เลยอ้ะ! โฮกกกกก ผมทรงนี้ให้ไปเลยเต็มล้านอ่ะ ไถ (?) ด้านข้างหน่อยๆ แบบนี้ โหย เป๊ะอ่ะเป๊ะ ดูดีเป็นที่ซู้ดดดดดด ปลื้มค่ะปลื้ม

ส่วนคาเมะ ผมหยิกๆ ลอนๆ ยุ่งๆ หน่อยๆ แต่ขึ้นชื่อว่าคาเมะ ไม่มีทางที่จะไม่ดูดี กร๊ากกกกกก ชอบฉากเริ่มของคาเมะที่นอนบนพื้นตึกมากๆ

ส่วนพี่คิ คือ...ผมยาวก็ดีนะเพ่ แม้ว่ามันจะไม่ได้ทำให้หน้าของพี่โหดน้อยลงเลยก็ตาม (=.=/) ฮ่าๆๆๆ แต่นี่แหละพี่คิ หน้าเหลี่ยมๆ โหดๆ แต่ใจดี แต่ว่า คิดถึงหัวเกรียนๆ ของพี่อ่ะ (T^T) แล้วนี่พี่จะไว้ผมยาวไปถึงเมื่อไหร่กันนี่?

เฮียยู...เสมอต้นเสมอปลาย ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ทั้งหน้าตา ท่าทาง รูปร่าง ทรงผม เหมือนเดิมตลอด แต่ทำไม๊ทำไมนับวันเฮียก็ยิ่งหล่อขึ้นเรื่อยๆ เนี่ย จำได้ว่าเห็นภาพเฮียตอนเด็กๆ ตอนนั้นหน้าเฮียโคตรรรรรรรแก่ แล้วไหงพอเริ่มแก่แล้วหน้าโคตรรรรรรรรรเด็กเลยฟะ? 

ป้าเอ้ เอาผมป้ากลับคืนม๊าาาาาาาาาาาา ทำไมไม่ถ่ายพีวีตอนผมยาวเหมือนตอนถ่ายสตาร์ ไรเดอร์เนี่ย แง้ (TOT) เอาเหอะ ถึงยังไงป้าก็ยังเป็นป้า หัวเกรียนก็ทำให้ป้าเท่ขึ้นมาเหมือนกัน ยังไงหัวเกรียนก็ยังดีกว่าทรงผมสั้นๆ ทองๆ หยิกๆ หยอยๆ แบบเมื่อหลายปีก่อนล่ะว้า 


มาว่าเรื่องเมกกิ้งพีวีกันบ้าง จะบอกว่าเมกกิ้งพีวีครั้งนี้ โคตรรรรคุ้มอ่ะ!!!! คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม แรกเริ่มมาก็เห็นหน้าหล่อๆ ของจุนโนะ เฮียก็ทักทายกล้องไปตามประสามั้ง มีพูดถึงเรื่องตัดผมมาด้วยล่ะ ถัดจากจุนโนะก็เฮียยู เฮียก็ยังมามาดเดิมเหมือนทุกครั้งล่ะนะ เสร็จแล้วก็โคคิสุดที่รัก หล่อค่ะ เหลี่ยมค่ะ เท่ค่ะ แต่ยิ้มทีนี่ตีนตาแตกเต็มหน้าแล้วนะเพ่ กร๊ากกกกก ถัดจากพี่คิก็เป็นทัตจัง พ่อคุณก็มาดเงียบๆ เหมือนเดิมน่ะแหละ แต่รู้สึกว่าทัตจังจะผอมลงหรือเปล่านะ? หน้าทัตจังดูซูบๆ ตอบๆ ลงนะ หรือเพราะไถหัวเกรียน? ช่างเถอะ ต่อจากทัตจังก็เป็นคาเมะ เต่าน่ารักเหมือนเดิม โอ๊ยยย นึกถึงเบมมุเลยอ๊าา เสร็จแล้วก็ตัดไปที่ห้องพักมั้ง ทุกคนเท่มากกกกกก เชิ๊ตสีดำ โฮกกกกกก เออ ฆ่ากันให้ตายเลยพวกเอ็ง จะหล่อเท่กันเกินไปแล้วว้อยย โดยเฉพาะจุนโนะ มาแรงแซงโค้งผู้ใดเลยพ่อหนุ่มมุกแป้ก! แต่คนที่แปลกคือเฮียยู คือเพื่อนเค้าเท่กันหมดอ่ะเฮียทำไมเฮียถึงผูกโบว์แขวนผ้าคาด(หรือกระดาษ)สีขาวแปะตัวอักษรนั่นอยู่คนเดียวอ่ะ (= =?) มันตลกมากเลยค่ะเฮีย แล้วเฮียยูก็เป็นพิธีกรประจำวงเช่นเคย ครั้งนี้คัตตุนทั้งห้าเล่นเกมส์แข่งรถบังคับกัน ท้ายซิว่าใครเก่งที่สุด?...คู่หูทานากะนั่นเอง!!! พี่คินี่เดาไม่ยากแต่เฮียยูนี่ไม่คิดว่าจะเล่นรถบังคับเก่งนะเนี่ยย ส่วนคนที่ทำท่าว่าจะไปกันไม่รอดกับไอ้รถบังคับนี่ก็คือ...ทัตจัง (=◇=;) สองรอบก็อยู่อันดับสุดท้ายอ่ะป้า


แต่สิ่งที่ทำให้อึ้งกับเมกกิ้งพีวีครั้งนี้ก็คือ อยู่ๆ ภาพมันก็ตัดไปมาโผล่เอาฉากที่จุนโนะและเฮียยูอยู่ที่สวนผัก!? เฮ้ย! พาร์ทตรงนี้นี่เหมือนเป็นสเปเชียลแถมมาให้เลยอ่ะเพราะมันไม่ได้มีอะไรเกี่ยวกับพีวีนี้เล้ยยยยยย แต่ก็เอาเถอะ คุ้ม (=.=) อารมณ์เหมือนกำลังดูรายการทีวีที่สองคนนี้ไปออกเลยอ่ะ ฮ่าๆๆ รอบนี้ทั้งคู่รับบทเป็นชาวสวนชาวไร่กันเลยทีเดียว ตั้งแต่ชุดละ ฮ่าๆๆๆ แต่ก็เพราะชุดนี่แหละที่ทำให้ข้าพเจ้าต้องโฮกจุนโนะไปอีกรอบ เสื้อกล้ามสีขาว โหย เห็นแขนจุนโนะแล้วแบบ อ๊ากก กล้ามเนื้ออะไรนี่กำลังดีเลยอ่ะ กล้ามเนื้อสวยมาก ปลื้ม (≧▽≦) แล้วจุนโนะก็เริ่มทำการไถ (?) ดินโดยมีพี่ยูคอยเป็นกำลังใจ (มั้ง) ให้อยู่ห่างๆ ฮ่าๆๆๆ ต่อจากนั้นก็ปลูกผักกันล่ะ พอสังเกตดีๆ แล้วเฮียยูเป็นคนที่นิ้วสวยมากเลยนะ เรียวยาวเลยอ่ะ อยากมีนิ้วสวยๆ แบบนั้นบ้างง่ะ 


ถัดจากนั้นก็ตัดไปที่ห้องพักถ่ายทำพีวีของคัตตุนต่อ ตอนนี้ก็ไม่มีไรมาก เล่นเกมไรกันไม่รู้ ฟังยุ่นไม่ออก แต่เหมือนจะให้สุ่มหยิบกระดาษแล้วเอาแปะหน้าผากแต่ละคนโดยที่เจ้าตัวต้องหลับตาจะได้ไม่เห็นข้อความบนกระดาษแล้วจะให้ทายกันว่าข้อความที่แปะหน้าผากตัวเองอยู่นั้นคืออะไรโดยที่เพื่อนร่วมวงจะใบ้ให้ (มั้ง...เดาเอา) แล้วก็นับคะแนนกันล่ะ ใครจะคะแนนสูงสุดจะได้ของรางวัล ซึ่งท่านผู้นั้นก็คือ พี่คิ นั่นเองงง จากนั้นคัตตุนก็ไปถ่ายทำพีวีกันต่อ ตอนนั้นเวลาก็มืดๆ แล้วล่ะ จุนโนะเสร็จเป็นคนแรก บอกลากล้องเสร็จฝากข้อความไว้เสร็จก็ไปตามสเต็ป ถัดมาก็เป็นเฮียยู ป้าเอ้ และเฮียคิ พี่คิพูดว่าชอบถ่ายพีวีอีกแล้วล่ะ กร๊ากกก น่ารักอ่ะผู้ชายคนนี้ ปิดท้ายด้วยคาเมะ พอถ่ายจบเสียงปรบมือก็ดังเกรียวกราวและคาเมะก็มาคุยกับกล้องโดยที่มีจุนโนะยืนเป็นแบ็คฮาๆ อยู่เบื้องหลัง และปิดท้ายเมกกิ้งด้วยความฮา บ้า บ๊อง ต๊องของจุนโนะไป
.
.
.


วันนี้พอแค่นี้ดีกว่า ที่จริงกะจะพูดถึงละคร Yokai ningen Bem ที่คาเมะเล่น กับ Switch girl ที่มาริยะจังเล่นด้วย แต่เอาไว้พรุ่งนี้ดีกว่า 


เป้าหมายวันพรุ่งนี้ : ทำการบ้านสังคมและเริ่มแปลทรานซ์ที่เซฟเก็บไว้ให้เสร็จหลังจากที่หายไปจำศีล (อ่านหนังสือสอบ) ซะหลายวัน


โอยาสุมิ (^O^)/


วันพฤหัสบดีที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2555

Come back!!, Conan movie 15

ไม่ได้อัพบล็อคนานเลย ^^


วันนี้เพิ่งสอบกลางภาคเสร็จล่ะ อยากจะตะโกนให้ลั่นโลกเลยว่า...

หลุดพ้นแล้วโว้ยยยยยยยยยย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

ม.ปลายนี่มันลำบากจริงๆ เลยให้ตายเถอะ =_=*

สองวันที่ผ่านมา เราไปอ่านทบทวนบทเรียนที่หอของสาวิตรี

..แต่เหมือนจะเป็นการไปก่อกวนเพื่อนซะมากกว่านะ =.= กร๊ากก

ตื่นสายนิดหน่อยล่ะวันนี้ ไปถึงรร.แถวเลิกพอดีเลย =O=
สอบอังกฤษวิชาแรก ต่อด้วยโลกศึกษา โหให้ตายเหอะ ครูจอม!ออกมาได้ไงตั้ง 81 ข้อเนี่ย =[]=!!! เห็นข้อสอบก็ง่วงแล้วเหอะ =_=  ต่อจากนั้นก็เป็นฟิสิกส์ โหแม่เจ้า ลืมสูตรอ้ะ T[]T!!! แต่ก็ประคับประคองมาได้จนเสร็จนั่นล่ะนะ กร๊ากๆ

พักเที่ยงกับอิหล่อนตามยังคงเต็มไปด้วยความไร้สาระอยู่เช่นเคย =.= ฮ่าๆๆ สายศิลป์เค้าสอบภาษาที่3 กันล่ะ ฮือ T__T อยากสอบบ้างงงง อยากสอบญี่ปุ่นนนนน อยากเรียนญี่ปุ่นนนนนนน ทำไมสายวิทย์อีพีถึงไม่ได้เรียนแว๊ TT[]TT!!

ฮึบๆ เอาล่ะ เตรียมสอบแก้ =.=

สอบเสร็จไปเรียนเคมีกับพี่กบล่ะ และก็ได้รับรู้ความจริงที่ว่า พี่กบก็ดู เซเว่น โกสต์ ด้วย O.O!! โหว แต่อ่ะ มีเพื่อนโม้แล้วววววววว (แต่นั่นครูนะว้อยยย)

เอาล่ะ จบจบ



มาว่ากันเรื่องอื่นต่อ เรื่องที่จะพูดต่อไปนี้คือ "โคนัน" การ์ตูนโปรดตลอดกาลและตลอดไป (แม้ว่าหลังๆ จะขี้เกียจอ่านก็ตาม)







เมื่อไม่กี่วันก่อน ข้าพเจ้าได้ไปซื้อ โคนัน The movie 15 : A Quarter of Silence หรือที่ชื่อไทยเราเรียกว่า "15 นาทีเฉียดวิกฤติมรณะ" มาจากเซเว่น อิเลฟเว่น =.= และก็ตั้งไว้ไม่ได้ดูเพราะมันติดช่วงสอบ จนกระทั่งวันนี้สอบเสร็จก็ได้ฤกษ์เอามาดูสักที ได้ยินคำร่ำลือจากเพื่อนมาว่ามันส์มาก

และก็ไม่ผิดหวังจริงๆ! สนุกมากกกก ระเบิดตู้มต้ามกันตั้งแต่ต้นๆ เรื่องกันเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ ยิ่งตอนระเบิดเขื่อนอีก อะโหยยย สุดๆ อ่ะ! อิโคนันก็จะเก่งเว่อร์ไปไหนฟะ? ทำได้ขนาดนั้นนี่ไม่ใช่คนแล้วนะเฮ้ย! เมพอ่ะ ไม่ผิดหวังเลย ภาพก็สวย เนื้อเรื่องก็ดี ทุกอย่างเป๊ะ!  ติดใจสเก็ตบอร์ดมาก เร็วกว่ารถอีกนะนั่นน่ะ OoO!!!

อืม...แต่ในเรื่องคดีภาคนี้ไม่ค่อยซับซ้อนมาก เดาคนร้ายได้ค่อนข้างง่าย เหมือนจะเน้นฉากและอะไรอย่างอื่นมากกว่า แต่เหมือนคนร้ายจะชอบทำให้เรื่องเล็กมันกลายเป็นเรื่องใหญ่แฮะ = = มานึกๆ ดูแล้วไอ้ตอนระเบิดรถไฟครั้งแรกนั่นมันไม่ค่อยจะเกี่ยวกับคดีเท่าไหร่ ไอ้เราก็โยงเรื่องไว้ในหัวซะมั่วไปหมด ฮ่าๆๆ แต่เอาเถอะ ยังไงก็สนุกอยู่ดี ชอบ!

แต่แอบชอบมูฟวี่ 14 มากกว่าแฮะ คือมันมีจอมโจรคิดไง ภาคไหนมีคิดภาคนั้นสนุกทุกภาคอ่ะ! คิดเป็นตัวสร้างสีสันของเรื่องเลยนะ =.= พูดถึงคิดแล้วอยากอ่านจอมโจรอัจฉริยะแฮะ



จบการเวินเว้อ ฝันดีฮะ